نگاهی به مکان های تاریخی اصفهان

پل ها از مهم ترین مکان های تاریخی اصفهان

سی و سه پل یکی از مکان های تاریخی اصفهان

سی و سه پل معروف به پل الله وردی خان، سی و سه چشمه، چهار باغ، جلفا، زاینده رود واقع در میدان انقلاب در سال 1005 هجری قمری یعنی دورۀ شاه عباس اول بنا شده است و یکی از معروف ترین مکان های تاریخی اصفهان می باشد. این پل قبلاً 40 چشمه داشت و اکنون تنها سی و سه چشمه از آن باقی مانده است. این پل که چهار باغ عباسی را به چهار باغ بالا متصل میکند،  با 300 متر طول و 14 متر عرض، طولانی ترین پل زاینده رود به حساب می آید و میتواند یک جاذبه ی گردشگری ، توریستی باشد.

در دوران صفویه به دلیل اینکه این پل به جلفا ختم میشد، آن را پل جلفا می نامیدند. دلیل شهرت این پل به نام پل الله وردی خان به دلیل نام سازندۀ آن در دوران شاه عباس اول است. در دوران صفویه جشن «آبریزان» یا «آبریزکان» در کنار زاینده رود و نزدیکی این پل در سیزدهم تیر ماه با پاشیدن آب و گلاب به یکدیگر برپا میشد. مصالح به کار رفته در این پل، آجر در قسمت فوقانی و سنگ در قسمت تحتانی پل است.

توضیحی در مورد تاریخچه پل خواجو

پل خواجو معروف به پل شاهی، بابا رکن الدین، شیراز و حسن آباد در میدان خواجو واقع شده است که از زیباترین مکان های تاریخی اصفهان و از معروف ترین پل های تاریخی اصفهان  است. سال تأسیس این بنا 1060 هجری قمری یعنی دورۀ شاه عباس دوم است. این پل 133 متر طول و 12 متر عرض دارد و بهترین منطقه ی تفریحی،گردشگری است. هر قسمت از غرفه های این پل با تزئینات کاشی کاری و نقاشی پوشیده است. این کاشی کاری و تزئینات باعث برتری این پل بر دیگر پل های اصفهان شده است. وجه تسمیه این پل به بابا رکن الدین به دلیل آن است که این پل بر راه تکیۀ بابا رکن الدین عارف مشهور قرار داشته است. علت نامگذاری این پل به حسن آباد آن است که شالودۀ این پل در زمان «حسن بیک ترکمان» ریخته شده است.

همچنین وجه تسمیه این پل به خواجو آن است که در محلۀ خواجو واقع شده است. و در آخر نیز علت نامگذاری آن به شیراز آن است که مسافران شیراز در گذشته از این پل عبور میکرده اند. مقصود شاه عباس دوم از ساخت این پل، ارتباط محلۀ خواجو و دروازۀ حسن آباد با تخت فولاد و راه شیراز بوده است. شاعران اصفهانی در توصیف این پل، اشعار بسیاری سروده اند. از جملۀ این شاعران صائب تبریزی است. به طور کلی جهانگردان پل خواجو را شاهکار معماری ایرانی دانسته اند.

پل شهرستان یکی از قدیمی ترین مکان های تاریخی اصفهان

پل شهرستان معروف به جسر حسین و پل جی، قدیمی ترین پل ها و مکان های تاریخی اصفهان مربوط به دورۀ ساسانیان است. این پل در زمان سلجوقیان و دیلمیان تعمیر و مرمت شده است و یک جاذبه ی طبیعی ،گردشگری می باشد. علت نامگذاری این پل به شهرستان آن است که روستائی به همین نام در شرق اصفهان وجود دارد.

پل مارنان

پل مارنان واقع در خیابان مطهری بین پل فلزی و پل وحید است. این پل یک جاذبه ی طبیعی و زیبایی های پل های اصفهان را تکمیل کرده است است.زمان ساخت این پل مربوط به دورۀ صفوی است. این پل از ابتدای ساخت تاکنون تغییری نکرده اما چندین بار مرمت شده است. نام اصلی این پل در ابتدا «ماربین» بوده است که برگرفته از «مهربین» از زبان اوستایی است.

چهار فرسنگ به شهر اصفهان مانده، رودخانۀ زاینده رود به شکل مارپیچی وارد شهر میشود بنابراین آن را پل مارنان نامیده اند. نام دیگری که این پل داشته است، پل سرفراز بوده است. علت این نامگذاری آن است که شخص ثروتمندی از ارامنه این پل را ساخته است و به این نام لقب گرفته است.

پل جویی

پل جویی معروف به سعادت آباد، پل هفت دست، پل دریاچه واقع در خیابان کمال اسماعیل مربوط به دورۀ شاه عباس دوم در سال 1065 هجری قمری است. عرض این پل 6 متر و طول آن 147 متر است و یک منطقه ی طبیعی است. این پل در قدیم محل عبور خانواده شاه صفوی ، اشراف و سفیران بوده است. علت نامگذاری این پل به جویی آن است که جوی کوچکی بر پل تعبیه شده بود. مردم اصفهان در زبان محاورات آن را «پل چوبی» می نامند.

کاخ ها و عمارت ها جزو مهم ترین مکان های تاریخی اصفهان

توضیحی در مورد کاخ چهل ستون

کاخ چهلستون، چهل چراغی بر سراسر معماری عصر صفوی است و یکی از زیباترین کاخ های اصفهان می باشد. این بنا در خیابان استانداری مربوط به سال 1057 هجری قمری یعنی دورۀ شاه عباس اول است و یکی از مناطق توریستی،گردشگری اصفهان است . قسمت های دیدنی این کاخ عبارتند از: تالار 18 ستون، تالار آئینه، شیرهای سنگی چهار گوشه حوض مرکزی، تزئینات عالی طلاکاری و نقاشی های سالن پادشاهی، تصویری از شاه عباس اول با تاج مخصوص.

ایوان اصلی این کاخ بیست ستون بوده است که در دوران صفویه پوشیده از آئینه کاری بوده است. علت نامگذاری این کاخ انعکاس بیست ستون براستخر عمارت است. صائب تبریزی شاعر اصفهانی این عمارت را طی قصیدۀ بلند خود توصیف کرده است. نقاشی های کاخ که برخی از آنها در دورۀ قاجاریه کشیده شده، شرح پذیرائی شاه عباس اول و شاه طهماسب از امرای ترکستان است. در حال حاضر این عمارت به صورت باغ موزه هایی است که شامل برخی آثار هنری دوران های مختلف است.

کاخ عالی قاپو یکی از شاهکار های معروف بین مکان های تاریخی اصفهان

قلب تپندۀ اصفهان معروف به دولت خانۀ مبارکه نقش جهان، قصر دولت خانه در میدان امام است. سال تأسیس این بنا 11 هجری قمری یعنی دورۀ شاه عباس اول است و بهترین جاذبه ی توریستی ،گردشگری اصفهان است. در دورۀ جانشینان شاه عباس اول، عمارت حوض خانه و تالار مروارید به این عمارت اضافه شده است. بنا متشکل از 5 طبقه است. در طبقۀ سوم ایوان بزرگی بر 18 ستون استوار است. کاخ عالی قاپو دروازۀ مرکزی و مدخل تمامی قصرهائی است که در دورۀ صفویه در میدان امام ساخته شده است و یکی از زیباترین کاخ های اصفهان است.

کاخ هشت بهشت

کاخ هشت بهشت یکی از کاخ های اصفهان همانند هزارتویی خیال انگیز واقع در خیابان باغ گلدسته در دورۀ شاه سلیمان یعنی سال 1080 هجری قمری ساخته شده است و یک منطقه ی تفریحی گردشگری است. از آثار این کاخ کاشی کاری انواع پرندگان، حیوانات درنده، خزنده در نمای بیرونی کاخ است. این کاخ در ابتدا «عمارت هشت بهشت»، «هشت به هشت»، «هشت در بهشت» نامیده می شده است. تزئینات این کاخ که گویای معماری دورۀ صفوی است، بعدها به فراوانی مورد تقلید قرار گرفته است.

عمارت رکیب خانه

عمارت رکیب خانه در اوائل قرن 1 هجری قمری یعنی دورۀ شاه عباس اول ساخته شده است و یک جاذبه ی گردشگری، توریستی در اصفهان می باشد . با توجه به نام این عمارت، این بنا محل نگهداری لوازم سوارکاری و یراق اصطبل دولتی بوده است. بعد از فروپاشی سلطنت صفویه رکیب خانه متروک گردیده و بعد ها محل زندگی ظل السلطان شده است. اکنون این عمارت دارای موزۀ اشیای قدیمی است. برای خواندن مقالات بیشتر با ما همراه باشید.