مرغ دریایی جوان بسته به گونه ای که به آن تعلق دارند ، در عرض ۳ تا ۱۰ ماه به پرواز در می آیند.

اما بعد از آن ترک خشکی برای برخی گونه های این پرنده بین ۵ تا ۱۰ سال ، یعنی تا زمانی که خود به بلوغ جنسی برسند طول می کشد .

 برخی از گونه های این پرنده یک عمر در کنار جفت خود باقی می مانند .

 مرغ دریایی عمدتا از ماهی مرکب و بچه ماهی ها تغذیه می‌کنند،  و از آنجایی که گاهی اوقات کشتی ها را نیز به امید یافتن زباله و پس ماده غذا دنبال می کنند ، برای دریانوردان آشنا هستند.

مرغ دریایی جایگاه ویژه ای در خرافات و افسانه های دریایی دارند ، خاطره انگیزترین آنها مربوط به شعر ملوان پیر ساموئل تیلور کالریج است .

برخی از گونه های مرغان دریایی به خاطر پرهای خود در درست کردن انواع بالش و کلاه زنانه مورد استفاده قرار می گرفت به شدن در معرض شکار قرار داشتند .

 مرغ دریایی لایسن برای شکارچیان بومی دریاهای شمالی با اهمیت به شمار می‌آمد.

حفاری زیستگاه های اقوام‌ اسکیمو و الیوت ، نشان از استخوان های مرغ دریایی دارد و حاکی از آن است که این پرندگان بخش مهمی از رژیم غذایی بشر در این منطقه تشکیل می دادند .